და მე ჟრუანტელი მივლის...
ალბათ შეგრძნებაა ღელვის,
სადღაც სურნელია წვიმის,
სადღაც მზემ დაკარგა ფერი...

ქარი დარჩენილა მარტო...
ალბათ სიყვარულის დარდში,
ჭრელი ფანტაზია არ მთმობს,
და მე სურნელი მცემს შენი...

მხოლოდ თითები მაქვს ცივი...
მაინც შენს შეხებას ვნატრობ,
მინდა მხოლოდ ჩემი წილი...
ერთი მოგონობა მანდო...

გესმის?!ჩურჩულია ღამის,
მე კი სიზმარი ვარ გრძელი,
ცხადში არ გინდა რომ მნახო,
აქ კი შენ იქნები ჩემი...

მაინც რანაირად არ თოვს,
ღამე ყველა ღრუბელს არწევს,
ალბათ მეგობარი გართობს,
მე კი ძველებურად გელი...

მარტოს...საბანიღა მათბობს,
ფიქრებს სასეირნოდ ვუშვებ,
ვხვდები პოზიციას არ თმობ,
აღარც იმედი მაქვს შენი...

ღამე მიიწურა ცრემლით,
წვიმამ ჩაანაცვლა მთვარე,
ქარი გადაიქცა ელვად...
წავალ...გადავუვლი წამებს...

იქნებ გამიტანოს ბარემ...
გარდავიცვალო და მორჩა,
ეს დღე არ მინდა და ხვალის,
როგორ ავიტანო მოსვლა...

...ჩვენ ბოროტისაგან..ამინ
ასე დავასრულე ლოცვა,
სკამზე ჩამოვჯექი კალმით,
მერე გამახსენდა კოცნა.

შეშლილს დამავიწყდა ყველა,
წერას გადავყევი ბარემ...
მაინც აღარ გერქვა ჩემი...
რაღა აზრი ქონდა მოცდას...