მოდი, მომიარე ისე შენებურად
სულში გამყინოს და ზეცაც აილეწოს
მოდი, მომიარე ისე ნაზმანუკად
ხელი შეგახო და მერე გავილექსოთ
მოდი, მომიარ ისე სხვანაირად
ანდა შემომეკარ როგორც აბრაშუმი
ანდა მოდი, ნუღარ ვაგრძელებთ და
დაჯექ გვერდით თუნდაც პირზე ხელაკრული
მოდი, მომეხვიე იყოს საღამომდე
მერე თუნდაც გადა მთების იქეთ მზემდე
ერთხელ ეგ ხელები ისევ გამახსენე
მერე რა თუ ისევ ტკივილს შევეყუჟე,
მოდი, შემიკედლე სადმე ნეკნთან ახლოს
გთხოვ შენს კარადაში მაინც დამალაგე
თორემ გარეთ უკვე თოვლმა ისე დადო
თვალებს გავუფრთხილდეთ სულს თუ შეველიე
სადმე შენს ოთახში ცივად მომისროლე
თუნდაც ნუ შემოხვალ შენ იქ ნურასოდეს
შენი სუნი მაინც მუზად მოვიხურე
აბა გადარეულ პოეტს ვინ იგუებს