მთელ სამყაროს შეგიფუთავ სიყვარულით,
გრძნობის ლენტებს სასაჩუქრედ შემოვახვევ,
ცას შევხედავ ვარსკვლავების აღმაფრენით,
ხელგაშლილი შენს თბილ სახელს დავიძახებ.
„მიყვარხარო“ ამომხდება ვიცი ბოლოს,
გამოვატან მთვარის სხივებს ლექს-ნარითმებს,
სიყვარული არის მერქვას „შენი“ მხოლოდ
და ეს წესი უსასრულო წლებს გაიძლებს.
სიყვარული არის, ვიცი, ის მომენტი,
რომ მოველი როდის მეტყვი მიყვარხარო
და ეს სიტყვა (გეფიცები არ ვამეტებ)
მირჩევნია იმ ლენტშებმულ მთელ სამყაროს!
მაგრამ რა ვქნა, ვერ დაიტევს ამდენს გული
და შეშლილი შეგიფუთავ თვალსაწიერს,
იმ გრძნობებით და იმ სულის სიყვარულით,
ხელგაშლილს რომ აღმა მაფრენს გადამთიელს...
~ბ.ბ.~