ამ სექტემბრის პირზე აღარ არის ქარი
ცაზე შერჩენილი ღრუბელია თითო
მე ყველაზე მეტად მიყვარხარ და ვსიო
შენ ყველაზე მეტად მე გიყვარვარ ვითომ
მიყვარს როცა დაღლილს მე გიმზადებ სადილს
მერე განაბული ყელზე ხელებს ვბანტავ
შენ კი ისე ჩუმად თითქმის სულ უსიტყვოდ
მიდიხარ და წვები მშიერი და წყნარად.
წუხელ სარეცელი კვლავ უხლებელ იყო
მე კი ფანჯარასთან შენს ლოდინში მთვლედა
გელოდი და მაინც კვლავ ვიცოდი ისევ
რომ შენ წუხელ სხვაგან, სხვის საწოლში გთვლემდა.
ამ სექტემბრის პირზე ჩვენ რომ შევხვდით ღამით
იმ ღამიდან დღემდე ყოველ ღამით გკარგავ.
მე ყველაზე მეტად მიყვარხარ და ვსიო
შენ კი ისევ ისე ნელთბილად და ვითომ