იცი ადრე შენზე რომ ვწერდი
მენატრებოდი და მჭირდებოდი
რასაც გიძღვნიდი წვავდი და ხევდი
მე კიდე უშენოდ ვიტანჯებოდი!


პირველად შევხვდი უშენოდ ზამთარს
და მყინავს უშენობის დღეები
არვიცი უფალი ნებას თუ დამრთავს
რომ აღარ ვცალო შენთვის ბგერები!


პირველად ვუძლებ მყინვარე თოვას
და ეხლაც მკლავენ შენზე მუზები
მე არ დავიწყებ ისევე გლოვას
შენ კი ფულისთვის წაიკუზები!


შენ ვეღარ იხილავ ბიჭუნას ცრემლებს
შენი გულისთვის აღარც არავინ იტირებს
შენთვითონ აშავებ მაგ ნათელ ფერებს
და ეგრე ცხოვრება დედას გიტირებს!


ვიცი შეგრცხვება და თავსაც დახრი
მე ღიმილით გავნაგრძავ ჩემს გზას
შენ პატიოსნებიდან საერთოდ გაქრი
შენი ქცევებით უდრიხარ მეძავს!


არვიცი ეხლა დედა თუ გხედავს
რომ დაგინახოს ალბათ შერცხვება
შვილი ამდენს როგორ უბედავს
მიწაზე მუხლებით დაენარცხება!


უფალს მადლობა რომ მომცა ძალა
უშენობა რომ აღარარის აუტანელი!
შენ ვეღარ იქცევი ნამდვილ ქალად
ის გატეხილი გული კვლავ გახდა მთელი.