საღამოობით, როცა ბნელდება,
შენ მისი სახე ლანდად დაგყვება,
და მთვარე როცა ამობრწყინდება
თვალწინ გიდგება მისი მშვენება...


ზოგისთვის ღამე არის დაწყება,
დაწყება სევდის, გრძნობათა ღელვის,
ღამე, როდესაც ცდილობ ივიწყო
მისი სახე და მისი მშვენება...


მაგრამ, არგაძლევს მოგონებები,
მის დავიწყების ძალას და ნებას
და გაიძულებს რომ დაიტანჯო,
მასზე ფიქრად და უწყვეტ ოცნებად...


ზოგისთვის ღამე არის დაწყება,
დიდ სიხარულის, ბედნიერების,
მთვარის ყურებით ტკბობის და ფიქრის
მისი ღიმილის და ღრმა თვალების...


ბედნიერება, იმაზე დიდი,
განა არსებობს ამქვეყანაზე?!
როდესაც იცი რომ გათენდება
შეძლებ იხილო მისი მშვენება...


ოპტიმისტური განწყობითა ხარ,
მომავლისადმი, დიდ იმედებით,
რომ იცი მუდამ შენთან იქნება,
დღე, თუნდაც ღამეც არ მიგატოვებს...