ვმუჭავ ათრთოლებულ თითებს,
ვცდილობ მოვიპოვო ძალა,
თავი ავარიდე კითხვებს,
რადგან პასუხები მწამლავს.

სუნთქვა შევიკავო უნდა,
ვებრძვი უსულდგმულო ლოდინს,
ფიფქი გადაიქცა გუნდად,
ჰოდა თვალებიდან მომდის.

მივალ,სიარული მიჭირს
ფიქრში გავიქცევი სადმე
ფურცლებს ჩემი ლექსი მიჭრის,
როცა წარსულის კვალს ვამჩნევ.

ვღელავ ნაწვიმარი გულით,
ზღვა ვარ ბობოქარი ვითომ,
დღესაც მეყინება სული,
მზეს კი აღარ მოაქვს სითბო.

ნისლად გადაიქცა ხედვა,
ძველი ტკივილები მბოჭავს
მგონი ჩემი ღმერთი მხედავს,
დიახ!წამიყვანს და...მორჩა.

ავტორი:ელისაბედი/bla.ell