ახლა
არ ვიცი,
რა ხდება ჩემში?!
თითქოს გონებას
გადაჰკრავს ბინდი.

ამ სამყაროში მე დავიბადე
და
ამ სამყაროში მე დავიკარგე...

გელოდი დიდხანს...
სად ხარ?
ვერ გხედავ.
თითქოს გრძნობებმა
დაიწყეს მალვა.

თუ გინდა - წადი
ვერ დაგაკავებ.
ოღონდ ერთსა გთხოვ,
უკან ნუ მოხვალ - აზრი არა აქვს.

მე არ მჩვევია - ადამიანის დათმობა,
მაგრამ, როდესაც
აღარ სჭირდები
უნდა გაუშვა,
უნდა გაუშვა...

უკვე აღარ ვარ - ფერფლად ვიქეცი,
შემდეგ კი,
ნელმა ნიავმა
ალბათ
გამფანტა სადღაც
გამფანტა სწრაფად.

არ ვიცი
ახლა
რა ხდება ჩემში?!
არ ვიცი
ახლა
რა მემართება?!

არ გინდა,
ნუ მეძებ - აზრი არა აქვს.
თებერვლის სიცივე
სულს ყინავს
სწრაფად.

წადი, გთხოვ, წადი...

გონებას ვკარგავ,
მაგრამ შენ
მაინც
ჩემთან ჩანხარ!