ვარსკვლავთა კოლონა, ციდან რომ ცვიოდა
და თოვლის ფიფქი, რომ დნებოდა ბაგეზე.
მე მხოლოდ, მაგ თვალთა ყურება მინდოდა
და კოცნა მინდოდა, აფრენა მთვარეზე...

თითები, მაგ თმებში რომ მეკარგებოდა,
და მაგ თმის სურნელი, ღამით რომ მათრობდა...
ეული, მხოლოდ შენ სულს მუდამ ვეძებდი,
სულს კარგო, რომელზეც ფიქრებიც მათბობდა...

ვარსკვლავთა კოლონა, ციდან რომ ცვიოდა
და თოვლის ფიფქი, რომ დნებოდა ბაგეზე...
უშენოდ ყოფნაზე ფიქრებიც მტკიოდა,
შენ კი შორს წახვედი, ხოდა მეც დაგეძებ...

არ ვიცი, ალბათ შენ მე აღარ გიყვარვარ
და გრძნობა ის ძველი, შენ გულში განელდა...
შემხვდები და მეტყვი, ბოდიში, სხვისა ვარ
და ჩემი სული კვლავ, ახლა სხვას დანებდა...

თენდება და დილა თითქოს სხვა ფერია,
თითქოსდა გადაჰკრავს, ჯერ კიდევ წყვდიადი
და სადღაც იქითკენ, ჭინკები მღერიან,
ცხოვრება დამთავრდა, აქ ჩემთვის დიადი...

ვარსკვლავთა კოლონა, ციდან რომ ცვიოდა
და თოვლის ფიფქი, რომ დნებოდა ბაგეზე...
გული გატეყილი, მთელი ხმით ყვიროდა
და სული ლექსს წერდა გრძნობებზე,
ღამეზე...