ქარმა წამიღო, თოვლმა დამფარა,
უმტკივნეულო გრძნობას გამყარა,
წვიმამ კი სახე მე დამისველა,
მან მე დამალპო და არ მიშველა.

ამ შემოდგომის და ზამთრის დღეებს,
ჩემთვის არ მოჰყვა ეს გაზაფხული,
სექტემბერს, თებერვალს, მათ შორის თვეებს,
ჩემთვის სევდა აქვთ ჯერ არნახული.

მე შენ მიყვარხარ ჩემო ზაფხულო,
შავი ზღვის წმინდა წყლით დანამულო,
შენი ეკალი - ჩემდამი ვარდი,
შენდამი გრძნობა კი არის დარდი.

ამ ოცნებაში ეს სიყვარული ზღვასავით ღელავს,
უიმედობა კი ჩემს სიცოცხლეს, სიკვდილსაც წელავს,
ეს სიყვარული გონებას ბინდავს, ჩემს ფიქრებს თელავს,
ეს სიყვარული სულ ჩემს გულში ჭექს, ანათებს ელავს.