ალბათ ჯერ კიდევ გახსოვს,
როგორ მიყვარდი მერი,
შენი დანახვა მათბობს,
შენი თვალების ფერი.

მე ჯერ არ გეტყვით ვინ არს,
ამ პოეზიის ველი,
მე მუდამ ვხმარობ ცივ ფარს,
რადგანაც მომდევს მკვლელი.

შენი სახელი მინდა,
ვახსენო ყველა ლექსში.
ჩემი მუზა ხარ წმინდა,
და გამოგარჩევ ბევრში.

მხოლოდ ერთი ჩემში რჩები,
გრძნობის, პოეზიის ხმები!
სულ ჩამესმის გონებაში,
რომ რჩები ჩემს ცხოვრებაში!

მე სულ ცოტა ხნის წინ გნახე,
მაგრამ უკვე მენატრები,
ლექსის წერა არის მახე,
სიყვარულში მე გავთბები!