ძველად ვნაღვლობდი, რომ არ გიყვარდი
და ახლა ვნაღვლობ სულ რომ ვერ გხედავ.
მე სულ მეგონა, რომ გამკიცხავდი
და მე ამის თქმას კიდევ ვერ ვბედავ...

შენ არ გიყვარვარ, არც გეყვარები
და არასოდეს არ მეკარები.
შენ ალბათ მეტყვი: არ მედარდები.
მე უფკრულისკენ მივემართები.

ჭეშმარიტი სიყვარული ის არს რაც არ მიდის,
თუკი შემთხვევით წავიდა ბოლომდე არ გყიდის,
მე შენს მიმართ უდარდელად მაქვს განწყობა მშვიდის,
შენდამი ეს სიყვარული აქვე ახლოს იცდის!

მგონი მალე დაბრუნდება, იწვის აქვე ახლოს
და ის მალე დამიმშვიდებს გულის სამოსახლოს,
თითქოს, გრძნობავ და ლექსებო, გამიკეთეთ ჯადო,
ალბათ, რადგან ნამდვილია უნდა გამინაღდო!

მე ვიცი რომ აზრი არ აქვს ამ ოცნებებს, არა!
ალბათ ჩემთვის ეს ლექსებიც უკვე კმარა, კმარა!
შენდამი ტრფობა შორიდან საკმარისი არს!
მე ამ გრძნობებს ვერასოდეს ვერ გავატან ქარს!