შენდამი გრძნობებს წლებია ვებრძვი
ვებრძვი ყველაფერს რაც ასე მტანჯავს...
ზოგჯერ იმდენად უძლური ვხდები
გაქცევას ვნატრობ და ღმერთთან წასვლას...
მაგრამ უეცრავ ვფიქრობ და ვხვდები,
რომ ამის ძალაც არა და არ მაქვს...
მიყვარხარ ისე გრძნობებს ვერ ვმალავ...
შენ კი ვერავერს მაინც ვერ ხედავ...
ჯანდაბა... უკვე სიგიჟე მტანჯავს...
ერთმანეთისკენ სავალი გზები
უკვე დროა რომ ჩავხერგოთ თავად...
მიყვარხარ ისე გრძნობებს ვერ ვსაზღვრავ
და მონატრებაც ძარღვებს მიხეთქავს...
მაგრამ ასეა ვიცი საჭირო...
ჩვენ ერთმანეთის ტკივილი გვერქვას...
მიყვარხარ მეთქი ვყვირივარ ჩუმად...
სული გაჰკივის რომ შენთან უნდა...
კვლავაც და კვლავაც შენსკენ მოილტვის...
ვერაფერს ვშველი, უმწეოს ვგავარ...
იცი? წლებია ტკივილებს ვებრძვი...
შენს დატოვებულ იარებს ვშველი...
ვერ მომიშუშა ჭრილობა ვერვინ...
წარმოიდგინე დრომაც გაჭედა...
უძლური ვარო მითხრა უეცრად
და მარტოდ მარტო მანაც დამტოვა...
იცი? ყველაფერმა აზრი დაკარგა...
გაუფერულდა თითქოს სამყარო...
იმ წყეულ დღიდან მოყოლებული,
მხოლოდ მარტოობა მკადრულობს...