ისევ მონატრება სულში აირია
კვლავ მიტოვების სუნელი მეფობს
ნეტავ ერთი კითვა რატომ მებადება
შენში უჩემობა კვლავაც თუ მეობს

ისევ განცდები მაქვს დარჩენის ობლად
ტკივილ ნარევი ცრემლების მალვა
ნეტავ სიზმარში თუ მართლა მნახავ
ჩემი სიყვარულის უკიდეგანო ზღვა ხარ

რატომ გეღიმება მწარედ როცა მხედავ
როცა ცრემლი გადგა რატომ გამირბიხარ
შენს ტანჯვას ასე ნიღბებით ფარავ
და მაინც მიმზერ ძლიერად მყარად !


რატომ მეორდება ბავშობის წლები
კვლავ წინ მიდიხარ მე გიცქერ მარდად
რატომ მიღიმი , მიცინი ლაღად
ალბად მიტოვებას მიპირებ ?! ალბად!