***
ამდენი ტკივლით დარდით
ცხოვრება მექცა ჯოჯოხეთად,
სულ მთლად დავიფერფლე მისი ცეცხლით
ცხოვრების კედლებში მოქცეული ადამიანები ქცულან ეშმაკებად

***
არღარ ვიცი რავქნა, როგორ დავაღწიო თავი
არც ალეგიერი ვარ რომ გამოვცადო მისი ყოველი სართული
იქნება ბედად მექცა, იქნებ ეს არის ჩემი ცხოვრების უმთავრესი თავი
დროც უცებ გარბის როცა ამ ფიქრებში ვარ გახლართული,

***
ასე გაივლის წამება, ოხვრა
მოვა შემდეგი გაზაფხული,
მოვა და აყვავდევა ია
მე კი მოწყვეტილი და დაკარგული,

***
შევეგებები სიცოცხლის მაცნეს
რათა გამინათოს და გახალისოს ცხოვრება ჩემი
გაზაფხული გადმომცემს ბედნიერების კეის,
არა სხვისი არ მინდა მეყოფა ჩემიც.