რაღა გათენდა... წამიც ალიონს,
შეეჩეხება ცრემლით თვალები,
ისევ ინათებს... და მეც ყალიონს
გვერძე გადავდებ.. დავიმალები...

ისევ მაშინებს მე მზის სხივები ,
რადგან, მე სითბოს შენსას მახსენებს.
სულმკვდარი ,ძალით გავიღიმები
და საათს უკან გადავაყენებ...

არ მინდა წამი თუნდაც წავიდეს ,
ოცნება მინდა , დრო რომ გაჩერდეს.
ან სულაც ,სულმთლად გადამავიწყდე ,
მერე თუნდ ათჯერ, ასჯერ გათენდეს.

დღეს დილით ცამაც იტირა ჩემთან ,
კინამ ჩამახჩო საკუთარ ცრემლში .
დღეს ,აღსარებაც წამომცდა ბერთან
და მგონი რაღაც მომეშვა მხრებშიც...

წვიმს... ანგელოზნი ტირიან ისევ,
ალბათ, შესცოდა ისევ სამყარომ.
ვისზე რას ვამბობ... მოვკალი ისევ,
ჩემი მფარველი... სულიც ამყარონ..

წვიმს და მეც ვტირი , სახლის კუთხეში,
პატარა სკამზე ვზივარ და ვფიქრობ.
აღარ მჭირდება არვის ნუგეში,
სულ ცოტა ღვინო... და ფიქრებს ვითრობ....

და მერამდენედ გათენდა ისევ
აღარც კი ვითვლი...აზრი...მარტო ვარ...
ჩემს ანგელოზსაც მოსწყინდა ჩემთან ,
ეშმაც წავიდან, მანაც დამტოვა...