ო, რა რთულია მიხვდე სიმართლეს,
ამ სიმართლეში, ეკლები გჩხვლეტენ,
თუმცა ოცნებით ეძებ იმედებს
და მოგონილი იმედები, საღ გულს გიჭ....ტენ.

ადამიანის ქცევა ასეა თურმე,
რომ დაიტანჯონ და შენც დაგტანჯონ,
ამის მიზეზი ხალხია მხოლოდ,
მათი ენით და მათი აზრებით, უნდა გაგსაჯონ.

მოთმინებისას დრო აღმოგიჩენს,
მათ უვიც მხარეს, უკიდეგანოს.
თუ ისევ შეგრჩა ძალა ღიმილის,
ამ უმეცრებას, გულით დასცინებ.

შენ შეიძლება სიცილის შეგრცხვეს,
რადგან გასწავლეს ცოდვაა იგი
და გულს გიხოკავ მათი ცოდვებიც,
შენად რომ თვლიან, ესეც რომ იცი.