შორი-ახლოს მოფრინავენ გედები
საყვარელმა მიატოვეს , ვერ ხვდები?
დადიხარ და ეძებ მარტო ეულად
დაფარფატებ მაღლა-დაბლა გრძნეულად.

ფრთებს შეგასხავს აგიტაცებს ცაში,
რომ აგყვება და ჩაგაგდებს ზღვაში.
თან ღრმავდება ეს გრძნობების მორევი.
სულ დაბრმავდი? თავს რომ ვეღარ ერევი.

სიყვარული მეტად ტკბილი რამ არის.
ბევრს გპირდება, გაგრძნობინებს
მარადის.
საუკუნო საგზალს გაძლევს ყოველთვის, ხორციელსაც , სულიერსაც საკმარის.

მოერიო შენს თავს, როცა დგახარ კლდის წინ მარტო,
რთული არის მეტად ჩემო კარგო.
დასაკარგი თუ აღარგაქვს, დარდობ, გადაეშვი კდლიდან მარტოდ-მარტო

არ გიშველის განწირულ გედს
ფრთების შესხმა ,
გეკვეცება ნელა-ნელა, ვერ გრძნობ
რა აზრი აქვს დგომას ხევთან ახლოს,
თუ არ გინდა ადვილად რომ გმართოს.

არ გაგწირავს სიყვარული აღგაფრენს.
გადარჩები, კვლავ შეიგრძნობ სიცოცხლეს, გაიღიმებ , იტყვი : მე კვლავ ვიცოცხლებ