ახლა ღამეა,ძველ ტკივილებს გულში ვინახავ..
და გადის წლები,
დაწყევლილი დღეები ტირის..
ჩემი სიზმრებს შემოდგომის ცისკენ მივყავარ
და იქ შენ ხარ,
შენ იქ დგახარ...
მდუმარე ფიქრში.
ახლა ღამეა შემოდგომა ლამობს წამგლიჯოს
ცივი ხელიდან,
შენი გრძნობა რომელიც დამრჩა,
გთხოვ !არ დამტოვო,ან არ მკითხო მაგრამ რა იყო.. ?!
ის იყო, რომ გიჟივით დღემდე მიყვარხარ..
ალბათ ტირიხარ,ჰო მეც ვტიროდი იმ ღამით მაშინ,
როცა მითხარი ბედნიერად,
წახვედი რადგან_
თურმე აამ გრძნობას არ ჰქონია არასდროს ფასი,
მე კი,გეტყვი რომ შენი სახე დღემდე მიყვარდა
და მიყვარს ახლაც!
მენატრები.. ასე უბრალოდ,
მაგრამ დაბრუნებას არ გთხოვ,არც გეტყვი..
შენ სხვააგან წადი,მე კი შენში მართლა მიყვარდაა
ერთი საბრალო,საცოდავი.. ლამაზი ბავშვი.
[ასეთად დარჩი,არ შეიცვალო)
რადგან მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ ,ოღონდ ახლა შორიდან,
ჩემთვის..????????