თუმცა ცხოვრება შენით მეწყება
და დასასრულიც შენა ხარ მისი
თუმც მონატრება შენს მოლოდინში
წუთებს და წამებს მშფოთვარედ ითვლის

ამხელა გრძნობა რითი გამოვთქვა
რით დაგანახო ეს სიყვარული
როგორ აგიხსნა, რომ შენ ხარ მხოლოდ
ჩემი ფიქრი და ნატვრა ფარული

რომ ბევრი ღამე შენზე ოცნებით
თავზე უაზოდ დამთენებია
რომ შენნაირი კარგი არავინ
ქვეყნად არასდროს არ მყვარებია

და რომ ჩაქრება ვიცი უშენოდ
ჩემი სიცოცხლის ბოლო სანთელი
ესეც რომ გითხრა აღარაფერი
აღარ დამრჩება შენთვის სათქმელი

ქნებ შენა ხარ სიყვარულის უძირო სევდა
იქნებ შენა ხარ ამ ცხოვრების ერთი იმედი
იქნებ შენს გამო ამ ცხოვრებას ლამაზი ერქვა
და უშენობას ვერ აღვწერდი ძველი სიტყვებით

იქნებ ოცნებას შენს გარეშე ღალატი ერქვა
და სიყვრულსაც აღარ ჰქონდა ჩემთვის სათქმელი
შენს მონატრებას სინანულის ცრემლები ერქვა
და სიყვარულსაც აღარ ერქვა მისი სახელი

იქნებ შენა ხარ ამ ცხოვრების მთავარი აზრი
სწორედ შენა ხარ სიყვარულით მოგვრილი სევდა
და ამიტომაც მენატრები იცოდე ეხლაც