ვინც წინა ლექსი წაიკითხა ("რა-მზეს"), გეცოდინებათ რა ლოგიკითაც არის დაწერილი. ამ შემთხვევაშიც საქართველო იგულისხმება მზეში, ხოლო ლექსი არის ქართველებში ქართველობის დაკარგვაზე, რომ ჩვენი სასიცოცხლო ენერგია (კა -ეგვპტ), კლონირებულია და სიზმარულია. ამონარდინიღა დავრჩით, გასიზმარეულებულნი და გაატონალურებულნი ნამდვილი მზისაგან (რა ამონი და ატონი - მზის ღვთაებები), რომ ვხოვრება ორკაპად გაიყო, გლობალისტ-ნეოლიბერალისტებისაგან დაწესებული "დოგმების" მიმღებელთა და ჭეშმარიტად მამულიშვილთა გზებად; ნაწილი რომ ევროპაში ეძებენ ხსნას და ნაწილი რუსეთში, (ამიტომაც ქვია ლათინურ სლავურად). თუ დააკვირდებით სათაურში, შეამჩნევთ გრადუსის ნიშანს რომელიც სიმბოლო B სთანაც მეორდება. როგორც იცით ეს სიმბოლო რუსულში იკითხება ვ-დ ხოლო ლათინურში ბ-დ. (ანუ ვისთან? კითხვითი პასუხი - ანუბისთან, ანუ სიკვდილისკენ?)



მადლობა ფიბი :*

არავის არ ვჩაგრავ, ღვთაებები მხოლოდ მეტაფორისათვის სა სიტყვების თამაშისათვის არის გამოყენებული, რაც ჭირდებოდა ლექსს სწორედ ისენი ;*