ვლოცულობ.. უფერო გაცრეცილ ტუჩებით,
არსად ჩანს ხალხი და სავსეა ქუჩები,
რად მოსთქვამ წარსულზე, რატომ არ ყუჩდები,
მიმიხმო სამრეკლომ, ვერ გავუურჩდები..

სინდისმა ყველა ხმა უკლებლივ დაჩრდილა,
გამოჰყევ სანთლის შუქს იმედის აჩრდილად,
შენს ხმაზე ფრესკიდან წმინდანმა დაჭრილმა,
მომხედა მრისხანედ.. წარბი ზე აჭიმა..

რად მიხმობ შორეულ ბინდიდან მოსულო
ჩემს ბაგე-სურნელზე უჟამოდ ორსულო,
რა ყრია უბრალოდ მოსვლა და ნახვაში,
რად გსურს შემაცდინო სახალხოდ მარხვაში?!

მე ხომ ეგ თვალები ვაქციე ევკდერად,
ნუთუ ეს დროება შენ გათბობს?! მე ვერა,
რაღად იტანჯები თუკი ეს გვეწერა
რიღათი მიშველის განცდილის ფერწერა?!

იდინეთ ცრემლებო, განწმინდეთ ხელები,
აავსეთ, აავსეთ საუფლო ქვევრები,
ნუღარ დამიძახებ შენ შემოგევლები,
ჩემს ტაძარს ვედრებად ნუ შემოევლები,

ეჰ, ნუთ არ სძალუცს შენს ნატვრას ახდენა,
ეს რა პასუხია - ნუ მოხვალ?! - რა ხდება?!
შენთვის კი არ არის საფიქრად ადვილი,
ნუ იტყვით შეშლიათ გაგზავნის ადგილი..

მოხუცი ვერ იცნობს მიჯნურის მონაწერს,
და უმისამართო წერილს ხელს მოაწერს,
გადასცეს წერილი იმ შტაბის მოღვაწეს,
და ჩვენი წეილი ესტუმრა მონასტერს..

საბჭოთა კავშირი.. სულ ერთი მიწური..
არ იყო არავინ რა იქ სხვა მიჯნური,
მანვე წაიკითხა ეს ნაზი წარწერა,
არ დაენანა და პასუხი დაწერა...

ლაზარე❤️❤️❤️შენს ნიჭიერებას არ აქვს საზღვარი❤️❤️❤️

მაგ ნიჭიერების საზღვარი საოკუპაციო მავთულხლართებთან გადის

როგორიი ნჭიერიი ხარ ❤️❤️ სულ უფრო და უფრო მომწონს შენი ლექსები ❤️ წარმატებებიიი ❤️❤️❤️

დიდი მადლობა ჩემო კარგო❤️❤️❤️ვეცდები არ გაგიცრუო იმედები ❤️❤️