გარს მაკრავს სამი არსება
პირველი მკლავს, მეორე ხატავს, მესამე ოცნებებით მეალერსება
არ უნდათ წასვლა, დამტოვონ სულ მარტო
მეფიცებიან სიყვარულს, მე მაინც ვუარყოფ

პირველი იმდენად დიდია, ვერც აღწერ სიტყვებით
სულ მოდის ყველაზე ახლოს, მიმტკიცებს, მუდამ ერთად ვიქნებით
მესამე ცდილობს გაგდებას, მაგრამ ის მკლავს ფიქრებით
7 წლის შემდეგ, ამიერიდან აქ აღარ იქნები

მეორე ცდილობს ნათელ ფერებში, გამოსახოს ჩემი ცხოვრება
პირველი ლაპარაკს დაიწყებს, ფერებიც უეცრად გაქრება
და ისიც დგას, ორს შორის, კვლავ ცდილობს, სხვა რა დარჩენია
ამჯერად მხოლოდ ერთი ხმა მიხმობს და ისიც შენია

მესამე ძალიან იშვიათად თუ მიახლოვდება
ხმას ამოიღებს და პირველიც უეცრად გაქრება
სანამ არ დაუშვებს შეცდომას
კვლავ მაიძულებს წარსულის შეგრძნობას

ვზივარ, ამ სამთან ერთად, უგრძნობი, მხოლოდ თუ ცივა
ომისთვის ადგილი ცოტაა, მაგრამ ეს აქრობს ყინვას
მხატვარი მუდამ იმ ორის გახსნილ ცეცხლსშუაა
ვისთვისაც შეუძლებელი ადამიანის განთავისუფლებაა