ისრიმის თვალები
ნამად დანალევი,
ისლის დალალები
ნუშად ანაფერი,
ალანძულ ტუჩებში
ვნების ქარბუქებით,
წითელ ბილიკებად
ვარდი შეკონილი,
სადაფის თითები
ალვის რტოებივით
უტყვი გარინდებით
ძეწნად მოღერილი,
ქარში აკვანივით
მთვარით მოარული,
თეთრი მარმაშივით
სული მოქარული,
გული სილფიუმის,
ნაზი, ვარდისებრი,
ღვინით შენამული,
ქნარი მდუმარების...

გული სიყვარულის
ნებისმყოფელია,
ტირიფის რტოები
ქრიან ოფელია...