ამ ხალხს მობეზრდა ქართულ ოცნების ეს რეგრესული ევოლუცია
და ამიტომაც მათ მოინდომეს მშვიდობიანი რევოლუცია.
იქ აქციის დღეს მათ სდომებიათ იმ პარლამენტის სწრაფი აღება,
გადუწყვეტიათ თავისუფლების უმარტივესი კარის გაღება.

იმ წუთებში კი ზოგ პოლიციელს იქ დაუწყია სროლა ტყვიების
და ღიმილიანს არც კი ჰქონია ალბათ მცდელობა მონანიების.
იმ ახალგაზრდა გოგონასათვის თურმე მოურტყამთ ის ტყვია თვალში,
იმ საცოდავებს ის გაუშვიათ სულაც ცალთვალა თვის კუთვნილ სახლში.

მათ დაუჭრიათ ჟურნალისტები და ბევრი ხალხი მშვიდობიანი,
გამოაცხადეს ჩვენი მინისტრი ვით უცოდველი, გმირობიანი.
და ამის შემდეგ სულ ყველაფერი კვლავ დააბრალეს ოპოზიციას,
თან დაავიწყდათ, რომ დღეს იჭერენ საპირისპირო ორ პოზიციას.

მაგრამ ერთი რამ, რაც ჩემში იწვევს, იმ ერთ საშინელ ომს, ოვაციას,
ამას ვეძახი ოპოზიციის ერთ გულისამრევ პროვოკაციას.
ამ ორ პარტიის ორთაბრძოლას კი, ვფიქრობ, სულ არ ჰყავს გამარჯვებული
და სანამ ორნი კვლავ სუსტდებიან, იბრძვის მესამე გამალებული!