ისტორია იწყება ასე ,
მეფეს უცნია ღმერთი პირველი?
მკურანალი, მოცველი
ნინოდ წოდებული წმინდანი,

მერე მოჰოყლიას მას ვახტანგი,
უდიდესი ბრძოლების ავტორი,
მას დაუარსებია თურმე ქალაქი,
თბილისად წოდებული დედაქალაქი,

გასულა დრო და გამოჩენილა ახალი,
დავითად წოდებული აღმშენებელი,
შეუძრავს მთები და მიწები,
გადაუთელავს თურმე მტრები,

მას მოჰყოლია მემკვიდრედ შვილი,
ბრძოლით განთამული,
დემეტრე პირველი,


შემდეგ ყოფილა თურმე თამარი ,
ბრძოლით განთქმული ,
პირველი ქალი ,

შემდეგ ყოფილა თურმე დემეტრე,
რიგით მეორე,
მაგრამ წმინდანი, ხალხის მიერ წოდებული თავდადებული,

მას მოჰყოლია შემდეგ გოირგი,
სიტყვით მდიდარი, ბრძოლაში განთქმული,
ერის მიერ წოდებული ბრწინვალე გიორგი,

შემდეგ ყოფილა თურმე ერეკლე ,
ქართველი ერის ბოლო იმედი,
კრწანისის ველზე მოტოვებული,
მივიწყებული პატარა კახი,

მიმწყვდეული, დატყვებეული ,
დაჩაგრული ჩვენი ქვეყანა,
გადაუყლაპია ჩრდილოელ აფთარს,
და თავისუფლებაც დასრულებულა,

ასე ჩაუვლია წლებსა და დღებს
და კვლავ უფეთქია, თაივსუფლების ძალას,
აჯანყებულა ქართველი ერი ,
და ტანკის ,წინ მედგრად დამდგარა,
და გამხდარა, სისხლის ფასად
თავისუფალი ჩვენი ქვეყანა .