რა მაცინებს? ახლა არც კი მეღიმება,
რა მატირებს? უფრო მინდა ცრემლის დენა,
რა მახარებს- ცხოვრება მაქვს სხვანაირი,
ძალიან მიკვირს, როგორ დავიბადე ღვთისმოშიში ამნაირი!

არვიღიმი მიზეზად მაქვს ბევრი რამე,
თქვენც ხომ იცით ცხოვრებაა რთული რამე,
მე სულ მიყვარს სეირნობა ჩუმად ღამე,
როცა ვნახავ ცაზე ლამაზ ყვითელ მთვარეს...

ღამე მგავს... მიყვარს ღამე.... მიყვარს ფიქრი...
მიყვარს მთვარე, ის მიყვება მე ბევრ რამეს,
მიყვარს ღამე: ჩუმი, მშვიდი, სევდიანი,
ღამე ვწერდი, ღამე მოდის მუზაც მალე...

ხო არ მძინავს მთელი ღამე- მერე ამით მოხდა რამე?!
ღამე ვწერდი ლექსებს, მეტად უფრო ვფიქრობ დამგდეგს,
დაწერა რომ მომინდება, ვიღებ კალამს, ფურცელს და მე-
უკვე მუზამ მიმატოვა წავალ გავაცილებ ღამეს...!