ზოგჯერ ქმედებას ან გაქცევას ჯობია მოცდა,
ტკივილებისგან გული ჯერ ვერ გავასუფთავე,
არ მავიწყდება, როგორც ჩვენი პირველი კოცნა,
მემახსოვრება ვიცი ბოლო ამოსუნთქვამდე.

დღეს მეათასედ გამოგხედე სევდის თვალებით,
ღამეც გიყურებ, როცა გძინავს ძილში ხმაურობ,
აზრი არა აქვს მაინც ვერსად დამემალები,
საკუთარ თავთან ყველაზე მეტს შენზე ვსაუბრობ.

მე კვლავ ვფიქრობ რომ გრძნობებისაც ჯერ ვერ გაიგე,
ვერც წარმოიდგენ იმ სიყვარულს რასაც განვიცდი,
ღმერთმა არ ქნას და ამ წამსვე რომ სადმე წავიდე,
ვიცი შენ სანამ ცოცხალი ხარ მაინც დამიცდი.

ჩემს გვერდით ძველი მეგობრებიც აღარ არიან,
არ მეცინება, ეს ცხოვრება თუა ხუმრობა,
ტყუილია, ვინ თქვა ყველაფერი წარმავალია,
ჩემი გრძნობაა ერთადერთი უსასრულობა.

შმაგი წიკლაური