დღეს თუ ხვალ ალბათ იქროლებს ქარი,
წაიღებს გრძნობებს დარჩება ნამი,
თეთრი მეფეა დღეს თქვენში მკვდარი,
აღარ მინდება ამ ქვეყნის წამი.
თვალს ცრემლი ცვივა ეცემა დეზებს,
აორთქლებული შეიცვლის ფერებს,
მე ჩემს გრძნობებში შეჭრილი ტალღებს,
ვეღარ გავუძლებ მომავლის ფარფლებს
და დავილეწე მეკობრე ბნელი,
მშველელი არ ჩანს, არ არის მხსნელი,.
მაგრამ მეკობრე ნოზს ველი,
ეს არის ჩემი ოცნების ველი...
მაგრამ ვერ ვხედავ ხსანს მომავალში,
გმირი იკარგვის სადღაც წარსულში
და კვლავ ის გრძნობა ნაცადი ქარში,
არ მაძლევს საშველს და ჟრჟოლავს ტანში.
დღეს ან ხვალ ვიცი იქროლებს ქარი,.
სისხლიან ფიფქებს კვლავ ელის წამი.