მ ე მიყვაარს შავი თვალები,
ა მ ღამეს, როცა გიგავს.
რ ოცა ოხერობ შენი საქციელი,
ი მ გულსაც კი ფლითავს.

მ არა ჩემი შენდამი ურთიერთობა,
ე ს ვარდით სახლის გზასაც გირთავს ,
ლ ამაზო მე შენ მოგიძღვნი ლექსებს,
ი მ შექსპირს რომ აქვს იმ თავს.
ქ არში მე შენ მოგიძღვნი ფიქრებს,
ი სევ არ დავიწყებ სიტყვას მითებს,
შ ორს გავარდი, როგორც გიჟი,
ვ ერ შემატყეს რომ ვარ ავად,
ი სევ სიყვარულს აქცევ დრამად,
ლ მობიერი ხარ შენ თავად,
ი სევ ვყოფილვარ თურმე ავად.