ამ ჩემი ხედიდან მოჩანს ის ფიქრები,
რომლებსაც ეს გული უწყვეტად ფიქრობს.
მხოლოდ შენ გპირდები, ვერასდროს მივხვდები,
რომ ჩემი ლექსები მარტო შენ გიხმობს.

მუდმივად უცნობად მხოლოდ შენ დაგტოვებ,
მაგრამ თან შენს გვერდით ვიქნები ჩუმად.
მე ჩემს ყურადღებას უცვლელად გათხოვებ
და შენგან მალულად მოვალ მე სტუმრად.

მე სულაც არ მინდა შენზე რომ ვწერდე,
მაგრამ ეს ლექსები თავისას შვრება.
მე სულაც არ მინდა ფიქრებს დავნებდე,
რადგანაც ეს ფიქრი ბევრ "რამეს" ჰყვება.

მხოლოდ შენ იქნები ჩემთვის იდუმალი,
მარტო მე მეკუთვნის დღეს ეს საიდუმლო.
მე ხომ ყველასთვის ვარ უცხო, მიუვალი
და შენ შეგიძლია გამათავისუფლო.

შენი სახელი ხომ ჩემთვის ძვირფასია,
მაგრამ სიძვირფასე ცუდი ნათქვამია.
ჩემი შეგრძნება ხომ არავის მსგავსია,
მზე და მთვარეც თითქოს სულ მთლად გამქრალია.

ჩემთვის თითქოს ჩუმი, თეთრი ზამთარია,
გულმა მგონი შენთვის ღამე გაათია.
ჩემი მარტოობა ჩემი ნათქვამია.
მე დღეს მზე და მთვარეც აღარ დამნათიან.

მხოლოდ შენ იქნები ჩემთვის იდუმალი,
მარტო მე მეკუთვნის დღეს ეს საიდუმლო.
მე ხომ ყველასთვის ვარ უცხო, მიუვალი
და შენ შეგიძლია გამათავისუფლო.