რამდენი რამის თქმა მინდა
რამდენი რამის მოსწრება
არ მემორჩილება კალამი
სიტყვები ქარს გატანებული

ვეღარ ვიხსენებ წარსულს
სიზმრებად ქცეულ დღეებს
თორემ, ცრემლები მახრჩობს
სინანულია დაგვიანებული

მცივა, უშენოდ ვკვდები
ღამე ფიქრებით ვთვრები
სულ არ მაღელვებს მთვარე
მხოლოდ, სიმართლეა მწარე

ვინ მოსთვლის, რამდენჯერ ვინატრე
სიკვდილი შავძაძებმოსილი
ხანდახან, ვფიქრობ ტყუილია
გრძნობები თავშემოხვეულნი

ხელების კანკალს ვერაფერს ვშველი
აღარ ვარ ის, ვინც რამედ ღირს
მარტო სული ვარ სხეულს გაყრილი
მიტოვებული ვგავარ მეფე ლირს!