ჩუმად მივუყვები ბაღში ბილიკებს
ირგვლივ საამო ტრიალებს სუნი
ათასი ფერი მეშლება თვალწინ
და მაინც, ვეძებ ჩემთვის ერთადერთს

თბილი სუნთქვები ვაჩუქე იას
შროშანები მოვნათლე ცრემლით
სიწმინდე შერჩათ შორით გვირილებს
მოწიწება კი, მხოლოდ ენძელებს

ვგრძნობ სისადავეს ქრიზანთემების
თავბრუს მახვევენ ორქიდეები
თვალი გამირბის მიმოზებისკენ
და მაინც, ვეძებ ჩემთვის შესაფერს

თითქოს, იმედი გადამეწურა
ამდენ ყვავილში ვერ ვნახე ჩემი
მაგრამ, არ ვკარგავ მოთმინებას
და მივუყვები გზებს კალასაკენ

აი, გამოჩნდა ზამბახები
მის გვერდით ხარობს გლადიოლუსი
შორიდან მხიბლავს იასამანი
ტიტები როკავენ ხმაზე ნიავის

კამელიებით ვარ მონუსხული
თავს იწონებენ თეთრი ვარდები
მე კი, მიმიწევს გული იქითკენ
საითაც ყვავიან პიონები...