იისფერ ნისლთა შუქი ანათებს
სიცარიელეშეპარულ ოთახს
შენი სუნთქვები ახელებს
აღვირახსნილი გრძნობების ბოდვას

ფანჯრიდან ჟონავს ვნების ბგერები
ალბათ, ვერასდროს ვერ შეგეხები
ისე შორსა ხარ და ისე ახლოს
ვერ გაგიბედავ "შებმას" ხელებით

ჩამესმის ოხვრა ბებერ ვერხვების
სიზმარია თუ ცხადი ვერ ვხვდები
და მაინც, იყოს ის, რაც არ არის
დავარქვათ ღამეს ლურჯი ზღაპარი