ბრძოლის ველზე ფიცხი თვალებით
შუბებს ფერავდნენ ამორძალები,
ცხენს მრისხანებით შემომჯდარიყვნენ
გულს ედებოდათ მწველი ალები.

მათ სისხლი სურდათ მტრისგან დაღვრილი,
ბრძოლის წყურვილი ძლიერ იპყრობდათ
და მიდიოდნენ შუაგულ ბრძოლაში
თითქოს დემონი იქეთ იხმობდათ.

მტერს ეცემოდნენ ბრძოლის ყიჟინით
ალესილ მახვილს სწრაფად იქნევდნენ
და ვაჟკაცური შემოძახილით
დაუბრკოლებლად მტრისკენ იწევდნენ.

იქნებ დაეცა იქ ბრძოლის ველზედ
ანდა დაიჭრა მებრძოლი ქალი,
მაგრამ უნდა რომ კიდევ იბრძოლოს
და მაინც მტრისკენ გაურბის თვალი.