თქვენ გენატრებათ ლოჟა პარტერი, თქვენ გინდათ გახდეთ მილიარდელი, მე კი ვარჩევდი გზას უნაპიროს, ცოტა სიყვარულს და ერთ ღერ პაპოროსს..

ხელში ავიღებ სპიჩკას..
და გავუკიდებ ჩამწვარ პაპიროს, დავჯდები ვიფიქრებ მე განვლილ წლებზე ფიქრში ვიტყოდი ნეტავ ვინავარ მე ამ ქვეყანაზე,

და იცი ვინ ვარ?
ერთი უბრალო პოეტი ბიჭივარ
არ მაბადია არაფერია,
მხოლოდ, კალამი და ფურცელი ისიც ხომ ღმერთის ნაჩუქარია.

მე მას მივეცი სიტყვა ნათელი..
რომ დავჯდებოდი და გავუმხელდი მე ყველა პატარა ცოდვას,
მან მე დამპირდა რომ მიიღეებდა ამ ყველა ცოდვას, შემდეგ ავდექი და მე დავიწყე ღმერთის დიდებით ლოცვა..

აი ამ ლოცვით მივაღწიე
მე იმ დიდებას და, მე
მივიღე ის ძალები...
რომელსაც ველოდი გულით,
ეხლა დავრწმუნდი, მხოლოდ უნდა გვჯეროდეს ღმერთის რადგან ვერ იყიდით ვერასდროს ფულით.

ავტორი: ნიკუშა წილოსანი