ეს ის ჟამია, როცა ბულბულის
სტვენა ტოტიდან შემოგესმება,
ეს ის ჟამია, როცა ჩურჩულით
საყვარლის ფიცი შენს გულს მოსწვდება;
როს ნაზი სიო წყაროს უმღერებს,
ობოლ ყურუსთვის ჯანგს ააჟღერებს,
მაშინ ეს ცვარი ყვავილს თან ახლავს,
ცაში ვარსკვლავი შეხვდება ვარსკვლავს;


ტალღას სილურჯე გაუღრმავდება;
ფოთოლს სიყვითლე დაუმძიმდება.
ცას გადაეკვრის მკრთალი სიბინდე
ნაზი სიბნელე, ბნელი სიწმინდე.
ეს ხდება მაშინ, როცა დღე კვდება,
მთვარის შუქის ქვეშ ბინდ-ბუნდი დგება.

ჯორჯ გორდონ ბაირონი




გამარჯობაააა. ვიცი... ვიცი, რომ უძალიანესად დავაგვიანე მოთხრობის ახალი თავის დადება, მაგრამ ამ ლამაზ ლექსს გთავაზობთ. მალე დავდებ ახალ თავსაც. მადლობა მათ ვინც კითხულობთ და მიფასებთ.