და შენ მოხვედი,მკითხე?არა ისე მობრძანდი და ჩასახლდი ჩემში.
ზამთრის სუსხი შენზე ფიქრით გადავაგორე,იმ იმედით თოვლი წაიღებდა შენს მოგონებას. თუმცა,მარტის ტოტებმა ვერ წაიღეს შენზე დარდები, აპრილის თვემ მაინც გშობა ჩემში თავიდან.ვიძახდი,მოვა მაისი...მოვიდა და უარესად შემაყვარა შენზე ოცნება.
და დღეს ისევ ვფიქრობ როგორ,რანაირად რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ,ასე ულმობლად,და მაინც ეს სიყვარული ზედმეტად ცალმხრივად შობილი ჩემში ჩახშვება შემდეგ შეხვედრამდე,როცა არავინ იცის ვინ სად,როგორ ვისთან ვიქნებით.
მოგონება კი არ წაიშლება.
მაინც დარჩება შეიძლება ჩემთვის,შეიძლება შენთვის,მაგრამ თუ შეიძლება,ეს უკვე ნიშანია დიდი დასაწყისისა