მინდა დავწერო ისეთი ლექსი,
შენ რომ აგღწერო ვით მოლანდება,
უცბად გამოჩნდი და უცბად გაქრი,
უცბად მასწავლე შენ მონატრება.

განვლილი დღენი მე კარგად მახსოვს,
მეფიცებოდი უკვდავ სიყვარულს,
ეხლა კი ვზივარ ჩემს სახლში მარტო,
გული განიცდის მხოლოდ სინანულს..

მჯეროდა შენი, შენი თვალების,
მზის სხივს რომ გავდა შემოხედვისას,
მჯეროდა შენი ალალი გულის,
ყურს რომ ვუგდებდი მკერდზე, ფეთქვისას..

მაშინ გავწირე მე ჩემი თავი,
როცა გითხარი სიტყვა მიყვარხარ,
მაშინ კი შევცდი ახლა კი ვხვდები,
იმ სიყვარულით აღარ გიყვარვარ....

არაფრის შეცვლას მე აღარ მოგთხოვ,
იყავი მასთან ვინც მე მარჩიე..
წადი და მასთა ეძებე გრძნობა,
ვისთანაც ყოფნა შენ დღეს არჩიე...

არ ვიცი რატომ არ ვიცი რისთვის,
მე შენ მიყვარდი ამოუხსნელად,
შენ კი წახვედი და მიმატოვე,
ასე სწრაფად და ასე უთქმელად..!!!