მარტო ვარ..
მათრობს ატმის ჯემი..
შენთან ვარ..
ვფუყნი შოკოლადს..
რა მოხდა?!
შენც გესმოდეს ჩემი..
არ მოხდა..
აბა როგორ ხარ?...

ისევ ღამღამობით მდევნი შუქი არსად ჩანს
გითიშავ და მაინც მირთავ განთიადზე ჩატს,
აღარ მძინავს ღამღამობით, დავემგვანე გიჟს,
ამ სამყაროს უშენოდ სულ რაღაც რატომ სჭირს?!

ვუყურე..
განთიადის გემოს..
მშვიდ ყურეს..
ქარი ლაშქრავდა..
ო.. ისე
ძლიერ მინდა გცემო..
ყოველთვის..
რატომ დამთავრდა?!

გვამთა სუნი აზიაში მოაქვს უცნობ ჭირს,
ატრიალებს ცელი სიკვდილს, ცვივა ხალხი ძირს,
ვიცი მოხვალ.. არ დამტოვებ მე აქ მარტო ხვალ,
გავქრები და ვერ მიპოვი.. არ დავტოვებ კვალს..

მოდი.. თორემ
მზე ამოვა..
მოდი.. თორემ..
ვიღაც მოვა..
იცოდე რომ
გავიზრდები..
მკვდარს მნახავ და,
გაფითრდები..