დიდი ხანი ვიყავი დაკარგული. დეპრესია, გაურკვევლობა, ბრაზი და კიდევ ვინ იცის რამდენი რამე მაწუხებდა. მთავარი კი ის იყო, რომ გარკვეული დროის განმავლობაში აღარც ვწერდი. მოკლედ დაგიბრუნდით აწ უკვე აბიტურიენტი, ახალი მუზით და ახალი იდეებით ^_^



სულ პირველად რომ გნახე, ჩემში ჩასახლდი თითქოს
და მხოლოდ შენზე წერა, მსურს, რომ ჩემმა დრომ იხმოს.
სულ პირველივე ჯერზე მომინდა შენზე წერა,
სიმღერა მე არ ვიცი, მსურდა შენთვის მემღერა.

ეს რამდენიმე დღეა, მე შენს თვალებზე ვფიქრობ
და ალბათ შენ ამ ფიქრებს მე სულაც არ ჩამიქრობ.
მაგ სილამაზემ, უცხომ, გააქრო ირგვლივ ყველა,
შენმა სურნელმა მე ხომ ფიქრები გამიგრძელა.

ვიცი, კვლავ გავა ეს დრო და დაგინახავ ისევ,
იცოდე, რომ შენ ჩემში სულ წინ და წინ მიიწევ.
შენი ყურება მათრობს, იწყება ეს დღე შენით,
შენ ხომ პოზიტივს აფრქვევ, რომლითაც ჩვენ სხვებს ვდევნით.

შენ რომ გიყურო ისევ, ყველაფერს დავთმობ მარი,
მე ხომ უშენო ლექსებს, უარი დღეს ვუთხარი.
შენზე განვაგრძობ წერას, შენ ხომ ხარ ლექსის ექო,
ჩემი ფიქრები მაგ შენს სილამაზეს შეეხო.

სულ პირველად რომ გნახე, ჩემში ჩასახლდი თითქოს
და მხოლოდ შენზე წერა, მსურს, რომ ჩემმა დრომ იხმოს.
სულ პირველივე ჯერზე შენით გავოგნდი თურმე,
მე შენზე ფიქრს და წერას მთელი ღამე დავუთმე.

გიორგი უერთაშვილი
#გიჟითავისუფალია
#მეტიპოზიტივი
#მარი