მე და შენ მარტო ვიყავით ორნი,
გარშემო თითქოს წყდებოდა ომი,
თითქოს ეს დროა ყველაზე სწორი;
სწორია ომი?მე და შენს შორის?!

თითქოს სამყარომ დაკარგა ძალა,
თითქოს იმედმა დაიწყო ფანტვა,
ჩვენმა ოცნებამ დაიწყო ტკენა.
და სიყვარულმა ორმხრივი კლება...

თუ გაგიხსნებებ მომენატრები,
თუ დაგივიწყებ დავიჩაგრები.
მე ფანტაზიას დავეხმარები
მისი წყალობით ჩემი გახდები....

ვიცი სხვა გიყვარს,შენ მას აღმერთებ,
და ყოველ ღამით მის მკერდს ამშვენებ.
ვიცი,რომ შენ კვლავ ჩემთვის ათენებ:
ვიცი,რომ შენს გულს ჩემთვის ამთელებ...

მოდი დამივიწყე,აღარ გამიხსენო,
აღარ მომიკითხო,აღარ მოეგენატრო,
მოდი აღარ მკითხო,ისევ გიყვარვარო?
როგორ,არმიყვარხარ ჩემო ერთადერთო.

შენ რომ გამიცანი,ისე მოგეწონე.
მეკი ვერ გიტანდი გახსოვს?
გახსოვს რა გითხარი?მექალთანე ხარ თქო.
შენ კი მიპასუხე...უნდა შეგიყვარო.

მაგრამ,დაგასწარი ჯერ მე შემიყვარდი.
კიდევ დაგასწარი მე ვერ დაგივიწყე.
როგორ დაგივიწყო,როგორ დაგემსგავსო
როცა,სიყვარული ჯერ მე აგიხსენი.

მაგრამ,ვიცი ისევ როგორ გახსენდები,
ვიცი.როგორ გინდა ჩემთან ახლოს იყო
ვიცი ოცნება ვარ შენი ასახდენი,
მაგრამ,დავივიწყოთ მოდი ყველაფერი


მ.მეტრეველი
არცკივიცი შედგა თუ ვერა ლექსად,მაგრამ პატარა ისტორია მოვყევი ამ ლექსით,და ძალიან დიდი გრძნობა ჩავაქსოვე შიგნით...