მე შენ მიყვარხარ და ეს მხოლოდ ჩემი ბრალია
ჩემმა ოცნებამ უშენობით სული დალია,
ჩემი ოცნება უშენობით მუდამ მთვრალია
და უოცნებოდ, ჩემი გული ვერ გამძღარია.

თავისუფლება მეც მწყურია, როგორც გარბიან
ბავშვები სადღაც, სიბნელისკენ, ნახონ ნარნია
ჩემი გრძნობები უშენობით იკარგებიან
მე შემიყვარდი და ეს მხოლოდ ჩემი ბრალია.

სულის აკვანში ჩაკარგული, რკინის გალია
უძირო თვალთა პატრონი, ლამაზი ქალია
გარბის დღეები, მე კი ვფიქრობ ერთი წამია,
ჩემმა ოცნებამ მის გარეშე სული დალია.

ისეთი რაღაც, რომ გატყვევებს, და ხსნა არც გინდა
მარტო ყოფნით კი, ჩემი ფიქრები უფრო დამძიმდა
ამ დროს სიკვდილი თან მინდა და თან კი არც მინდა,
მზე რომ კარგ ამინდს გვიქადდეს, თუმც მაინც გაწვიმდა.

მე შემიყვარდი გამეტებით, სულში ქარია
ქარიშხალმაც კი კვლავ ფიქრები ისევ არია,
ურთიერთობა ჩვენი გრძნობების ღია კარია,
და გრძნობები კი დაკარგულნი ჯერ არ არიან.

ჩემი ბრალია, ყველაფერი ჩემი ბრალია,
გრძნობების გარეშე ადამიანი ხეიბარია,
მე სიყვარული სრულიად მმართავს, ნაგიჟარია,
თავდავიწყებით ჩემში მოისხა - შენი მადლია.

რისთვის შეგვქმნეს თუ არ გამოვცადეთ, რაც კი გვწადია
ეს ერთადერთი მომენტი და ბოლო შანსია,
ბედნიერება ყოველ საათში, წუთში, წამშია
გულისხმიერი ემოციების წითელ ზღვაშია.

მოდი ჩვენც დავტკბეთ, თუნდაც იმით, რაც გვაბადია,
ვისროლოთ ბადე ოკეანეში, თითქოს ნავში ვართ,
ამ სამყაროში სამოთხეს თუ გრძნობ აი რაშია
ულევ ღიმილში, თანაგრძნობის აკლდამაშია.

საშვი ყველას აქვს, ჩვენს წიაღში საძებარია
მე გპირდები ჩვენ ვიპოვით იქ, სადაც შარია
ჩემი ოცნება უშენობით ისევ მთვრალია,
მე შემიყვარდი, რაც ჩემი არა! - შენი ბრალია!
ე.მ.