სიცოცხლის ნერგი ჩემი სოფლის მინდვრებში ყვავის,
მონატრებული თავს ვანებებ მე ყოველს ყვავილს,
მივეშურები, რომ შევიგრძნო მისი სურნელი,
ლტოლვა მისადმი არის სენი განუკურნელი.

ფაფრის მინდვრებზედ დამტვერილო ვაზის ყვავილო,
სამოთხის შვილო, მე შენს ფოთოლთა შრიალში დავქრი,
მსურს შენს ყლორტებთან კიდევ ბევრჯერ ვიპურმარილო,
შეღამებისას შენს მტევნებში მზესავით გავქრე.