არ წაქცეულა ქუჩაში ბავში,
ნუკრის თვალებით.. თმით მიმოზებით..
და მაინც, ბევრგზის მიმავალთ გზაში,
გამოგვრჩა სულით ანგელოზები..

დღეს ბევრი მხოლოდ ტალახსღა ისვრის,
იფრქვევა გესლი შადრევანივით,
ვერ ვამჩნევთ, ზოგჯერ, სიტყვათა ისრით,
ვაწამეთ ბევრი ქეთევანივით..

გრძნობას რად უნდა წრფელად თქმულს რითმა,
რად ზრუნევ სხვისას?! არ გიხარია?!
რომ სხვათა გულშიც უმანკო ფიქრმა,
სიხარულები არივდარია..

კალამო წრფელო.. ნუ შეკრთი, წერე,
ამ კრიტიკოსთა ბებერ შენიშვნათ,
ღიმით მიითვლი თვეების მერე,
როგორც სიტყვები ეს ღიმით ითქვა..

რა შემიძლია მე.. ბებერ პოეტს..
შენი ღიმილით გავითბე ძვლები..
შენგან ღიმილი გადავიწერე,
ასე, ბუზღუნაც თბილად ვიქნები...

ძალიან ლამაზი ლექსია ♡♡♥︎
მომწონს! თქვენია ?

კი, ჩემი საჩუქარია ) მჩვევია ხოლმე ხანდახან ასე

დიდი მადლობა ლამაზი საჩუქრისთვის ♥︎♡♡