უცნაურია ვწერდე,
ვწერდე შენთვის...
უცნაურია ის რომ შორს ხარ და მაინც,
ყოველთვის გესაუბრები,
და თავს ვაჯერებ რომ გესმის...
გემის კაპიტანს ვგავარ,
შტორმის მოლოდინში...
გემი გადარჩება,
გემზე მყოფი ადამიანების გულწრფელი ლოცვით...
გულწრფელობით მეც გადავრჩები,
ვიპოვე ხსნა,
გადავარჩინო ბევრჯერ განწირული საკუთარი თავი,
მკვდრეთით აღვსდექი,
დამიბრუნდა სიცოცხლე,
ამოვიდა მზე,
მე ვწერ შენზე!
ვწერ შენთვის
უმისამართო წერილებს...
ყოველი სიტყვის წერისას სისხლის მიმოქცევა იმატებს,
გული უფრო სწრაფად მიცემს,
როცა ვგრძნობ დავიცალე,
ისეთი მშვიდი ვარ როგორც არასდროს...
შენ მე გადამარჩინე...
ვიცი უცნაურია ყოველი სიტყვა შენთვის რასაც ახლა კითხულობ...
ყველაზე უცნაური კი მე გეჩვენები...
ჩემთვის ის უფრო უცნაურია რომ ვვარსებობ...
ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს,
შენკენ მოდიან,
ჩემს ფიქრებს ვატან...
ვიცი რომ მოვლენ შენამდე.
უცნაურია ყველაფერი..
მე შენ მიყვარხარ!
ესეც ხომ უცნაურია შენთვის...
აპრილის პირველი ღამეა,
თუმცა დამიჯერე,
დამიჯერე
-მე შენ მიყვარხარ!