ჩაგჭიდებ ხელს და აღარ გაგიშვებ,
რომგავა დრო კვლავ ხელს დაგიჭერ,
ფიცს მოგცემ ძლიერს ერთად ვიქნებით,
ხმამაღლა ვიყვირებ მე შენ გპირდების..

და გადის დრო,
სრულდება ფიცი,
ეყოლათ შვილიც ლამაზი ბიჭი..
იზრდება ის და თან რაღაც ხდება,
ხელი ხელს ისე ვეღარ ეხება,
ფიცის სიძველეს ასველებს ცრემლი,
ბოლოს ჩერდება ის დრო ის წლები,
ბიჭი ივიწყებს თავისფიცს თითქოს,
ქალს კიადარდებს შვილიღა ვითომ,
გაწყდა ისძაფიი.
გაეშვათ ხელი,
სულდაივიწყეს პირობა ძველი,
გაშორდნენ დარჩნენ ცალცალკე მარტოდ,
მხოლოდ ფიქრებში არიან ახლოს...

მ.როსტიაშვილი