გული არეული,
სული დალეული,
და ეს ამინდები,
ესეც არეული.
გრძელი ღამეები,
ყველა უძილონი.
ბგერა გადმოსული,
სადღაც დაკარგული.
სიტყვა წარმოთქმული,
ძალა მოკლებული.
მხოლოდ კითხვები,
არსად პასუხები.
გულის აჩქარება,
ყველა ნაწამები.
სული...
სული, მარტოსული.
ქუჩა ხალხით სავსე,
მაგრამ გადაღლილი.
ზღვა კი ცარიელი,
არსად თოლიები.
გზები ათასგვარი!
ჩემთვის მხოლოდ ერთი
და მე მელოდება
შავი საღებავით.
წასვლა მიძნელდება,
დგომას ვერ ავიტან.
უკან დაბრუნება
ეჰ... დაბრუნდება?
მერე კესანები
მაინც გავიწყდები.