ათას გზას მე სულ მირჩევნია 1 და ვიწრო,
და ის ვიწრო გზა  მიდიოდეს სიყვარულამდე.
ათას  დღეს ათას წყენას ვუძლებ
ვუძლებ ათას დარდს.
ხანჯერ დავჯდები
მოვისვენებ სიარულამდე.


ათას გზას ისევ, მირჩევნია 1 და სველი,
თუნდ იმ სველ გზაზე
წვიმა ,ქარი, ნისლი  ეფინოს.
სხვაზე  ვიფქრობდი შენზე სულ ბევრს მაინც ყველაზე.
აღარ მადარდებ როგორც ადრე,გინდა გეწყინოს.


საკმარისია 1 ზარი შენს ტელეფონზე,
შენს ფხიზელ ძილს მე უკეთესად ვიცნობ ვიდრე შენ.
გამაღვიძეო,გაბრაზდები გაიბუტები
ათას სიტყვას და ათას ტკივილს ერთად დამიშენ.


ხშირად იბუტები არვიცი მე რაზე,
მაგრამ გაბრაზებაც რაღაცნაირი გაქვს.
ღრუბლით დავხატავდი შენს სახეს ცისფერ ცაზე.
მაინც იწვიმებსო-იტყოდი, რა აზრი აქვს.

გარეთ უკვე ყინავს ალბათ მალე მოთოვს,
არაყმა ჩამახურა ვეღარ ვგრძნობ სიცივეს.
ერთად დავინახავთ ხეს ,მოწყვეტილ ბოლო ფოთოლს
და შენ მაინც იტყვი ღრუბელია, იწვიმებს.

შენ გძინავს მე  ისევ ვცდილობ დაძინებას.
მიწევს სიცივესთან  ,ცივი საბნით ჭიდილი
სიზმრად მაინც ვნახავ შენს ტკბილ ჩაღიმებას.
შენს წითურ თმებს  გვერდზე, მხოლოდ 1 გვირილით .

გარეთ სიცივეა მაგრამ ვარსკვლავი ჩანს.
მთავრეც ჩანს  ღრუბლებში თეთრად მოელვარე.
ლოთი ამ სიცივეს არყით გადაიტანს.
ვინც ვერ დალია ის ნახეს დილით მკვდარი.