ბათუმური წვიმის გამო ფანჯრის ხურვა დავიწყე
ფარდას ვწევ  და მე რას ვხედავ რაღაც თეთრი ანთებს
არაფერი შევიმჩნიე მაგრამ გულის სიღმიდან
ღრმა თვალიდან შევხედე და ქალზე გავაფანატე.

თეთრი კაბის ნაკეცები მიყვებოდა მუხლამდე
მუხლს იქით კი რაღაც  სწორად მოქანდაკის ნაშრომი
არაფერი არმენახა მსგავსი თუნდაც შორიდან
ჩემს თვალსა და იმ ქალს შორის  ირმის იყო ნახტომი

ვერ მხედავდა მე ვხვდებოდი ქალის
თავისუფლებას
თავისუფალ მკერდზე წერტილს ორს ხედავდა თვალები
ვიცოდი რომ თავზე ცოდვა ყელსაბამად მეკიდა
ვახ  ვთქვი ვინც ეს ქალი შექმნა იმას ვენაცვალები.


მარილიან სახის ნაკვთებს  მიხატული ლოყები.
ბაგეებზე შავად ქონდა პომადა გადასული,
დავინახე გრძელი თმები და ცისფერი თვალები.
სხვას ვეღარაფერს ვამჩნევდი, სულ მთლად შემეკვრა სული.

სარეცხს ფენდა ანათებთა  აივნიდან მთელს ეზოს.
ქალი აფრის შესადარი  ალმასივით ბრჭყვიალა.
იხრებოდა აქეთ იქით კოხტად ნელა საქმობდა .
ნამსხმანს რაცხამ დამბურძგლა და
ოხრად გამაჟრიალა.

შიშველ ფეხის  მოკლე კაბის გრძელი თმის და ქალის ხმის
ჩემს გულს უფრო აჩქარებდა ანგელოზის ქმედება
სულ არაფერი შემძლო მასთან პაწა ვიყავი.
და ეხლაც რომ მახსენდება გულზე თაფლი მედება.